نماینده ایذه: مادر کیان گفته اگر حرفی زدم به خاطر عصبانیت بوده است

نماینده ایذه در مجلس شورای اسلامی گفت: با خانواده شهدا دیدار کردم و در حال حاضر هم پدر یکی از شهدا در کنار من هستند که می‌خواهیم برای تشییع پیکر پسرشان برویم. همه این‌ها را به فرمانداری آوردند و ما آن‌ها را دیدیم و به آن‌ها تسلیت گفتیم، آن‌ها نگران بودند که اراذل و اوباش به بچه‌های‌شان تیراندازی کرده باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش ایلنا، عبدالله ایزدپناه درباره آخرین وضعیت شهر ایذه گفت: هم‌اکنون خودم در منطقه هستم. روز چهارشنبه ۲۵ آبان حادثه تلخی رخ داد که ۲ نفر موتور سوار به سمت مردم، رهگذران و حتی کسانی که قصد تجمع داشتند، شلیک کردند که در این حادثه ۷ نفر شهید و ۱۰ نفر مجروح شدند و تعدادی از هم ماموران نیروی انتظامی هم زخمی شدند.

او ادامه داد: روز گذشته تشییع پیکر تعدادی از شهدا برگزار شد و امروز هم تشییع پیکر یکی دیگر شهدا در حال برگزاری است و در حال رفتن به یک روستا برای برگزاری مراسم هستیم.

وی خاطرنشان کرد: منطقه آرام است، البته دیشب در ایذه یک حرکت‌هایی انجام دادند و صدای تیراندازی در یک کوچه شنیده شد. شرایط آرام است و دشمن می‌خواهد شیطنت انجام دهد و بگوید ناآرام است و گزارش‌هایی بدهد؛ تیراندازی و شعار‌های ناپیدایی در برخی کوچه‌ها وجود دارد، اما الحمدالله آرام است.

این نماینده مجلس شورای اسلامی درباره این‌که آیا دیداری با خانواده جان‌باختگان داشته است یا خیر، گفت: با خانواده شهدا دیداری کردیم و در حال حاضر هم پدر یکی از شهدا در کنار من هستند که می‌خواهیم برای تشییع پیکر پسرشان برویم. همه این‌ها را به فرمانداری آوردند و ما آن‌ها را دیدیم و به آن‌ها تسلیت گفتیم، آن‌ها نگران بودند که اراذل و اوباش به بچه‌های‌شان تیراندازی کرده باشند.

وی در پاسخ به اینکه آیا دیداری با خانواده کیان پیرفلک داشته است یا خیر، بیان کرد: من با خانواده دیداری نداشتم، فرماندار و معاون سیاسی استاندار به آنجا رفته‌اند. مادر شهید هم صدایش ضبط شده و کلیپ پر کرده است که پیجم در اختیار خودم نیست دیگران شیطنت کرده‌اند. مادر شهید گفته است من فرزندم را شهید می‌دانم و در کنار نظام هستم اگر حرفی هم زده‌ام بر اثر عصبانیت بوده است، لذا دیداری دوستان با ایشان داشتند، اما من نداشتم.

منبع: فرارو

کلیدواژه: کیان پیرفلک ایذه تشییع پیکر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۳۳۰۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ننه گلبهار دوستت داریم

فرزندانش در روز ماما گردهم آمده بودند تا قدردان روزها و شب‌های بی‌خوابی او باشند، کودکان حکم نوه و نتیجه‌هایش را داشتند و یک صدا فریاد کودکانه سر می‌دادند، «ننه گلبهار دوستت داریم.»

به گزارش خبرگزاری ایمنا از اصفهان، قابلگی سرمایه ارزشمندی در سرزمین ما بوده که امروز در حال افول و فراموشی است. قابله‌ها افراد مؤمن و توانمندی بودند که در سخت‌ترین شرایط و بدون کم‌ترین امکانات نوزاد را به دنیا می‌آوردند.

ونک روستایی بن بست با جاده‌ای صعب‌العبور و خاکی در ۳۵ کیلومتری غرب سمیرم است، سال‌ها پیش قابله روستا در تابستان و زمستان ننه شیرین و دخترش گلبهار بودند.

نیمه‌های شب، سحر، صبحدم و گاهی عصر و شبانگاه، کوبه در به صدا درآمد و ننه شیرین در یک چشم بر هم زدن عازم می‌شد. کوچه‌های تاریک و سرد و باریک و گاهی پر از برف را پیاده در تاریکی و روشنایی شب و روز می‌پیمود تا به مقصد برسد.

گاهی اواخر بهار و تابستان نیز عشایر میهمان در مزارع اطراف ننه شیرین و خاله گلبهار را برای به دنیا آمدن فرزندشان فرا می‌خواندند و ننه شیرین قصه ما، شب و نیمه شب سوار بر الاغ راهی چادر عشایر می‌شد.

مادران معنوی قصه ما آن روزها خواب و بیداری نداشتند و با توجه به زاد و ولد زیاد هر روز آماده مأموریت بودند؛ بدون چشم‌داشتی از کسی نوزادان را به دنیا می‌آوردند و مادر را تا چهل روز به حمام می‌برند. مراسم خاص روشن کردن چراغ حمام، تیغ زدن نوزادان که امروز حجامت نام دارد و سوراخ کردن گوش دختران از جمله فعالیت‌های آن‌ها بود.

گلبهار سی سنبله قابله ۸۵ ساله ونکی است که مادر معنوی حدود چهل شهید است. شغلی که از مادر و مادر از مادرشوهر، به ارث برده است. ننه شیرین و خاله گلبهار، مادر و دختری که مادران معنوی ۱۰۰ شهید شهر ونک هستند و خاله شیرین که خود مادر یک شهید نوجوان است.

امروز فرزندانش گردهم آمده بودند تا قدردان روزها و شب‌های بی‌خوابی او باشند و کودکانی که حکم نوه و نتیجه‌هایش را داشتند، یک صدا فریاد کودکانه سر می‌دادند، «ننه گلبهار دوست داریم.»

خانه خاله گلبهار آذین بسته حجله شهادت بود، شهادت فرزندی که در سن ۱۶ سالگی روز ۱۱ آبان ۱۳۶۱ در عملیات محرم به شهادت رسید و مادر گوشه طاقچه را به تصاویر فرزند و تنها یادگاری‌هایش مزین کرده بود.

در بین یادگاری‌های به جا مانده از شهید تفنگی چوبی است که خودش درست کرده بود و به گفته مادر در روزگار نوجوانی‌اش عراق ایران بازی می‌کرد. امروز تنها دل‌خوشی مادر قاب عکسی بود که مدام اسباب بازی روزهای کودکی فرزندش بوسه باران می‌شد.

آئین نکوداشت مادران معنوی شهدا لبخند را بر لبانش و اشک شوق را در چشمانش جاری کرده بود و از حضور مسئولان و مردم قدردان سپاسگزاری می‌کرد.

به گزارش ایمنا، فرماندار، امام جمعه، فرمانده ناحیه مقاومت بسیج سمیرم، امور بانوان فرمانداری، رئیس بنیاد شهید، مسئولان شبکه بهداشت و درمان، شهرداری و شورای اسلامی شهر ونک و مردم قدردان شهر ونک در این آئین شرکت و از وی تجلیل کردند.

کد خبر 750962